20-01-2013

Nou heb gisteravond geen rare energiestromen meer gevoeld. Heb net even gekeken, op 15-12-12 begon dit met die bol/energiebel die ontstond na een hik. Als een luchtbel die onder water was ontstaan en naar de oppervlakte dreef, terwijl hij zich verspreidde en daar verdween, zo voelde de eerste energie stoot.
Het lijkt erop dat de interne energiegolven die ik gisternacht heb gevoeld toch het oplossen van de oude pijnen was.
Ik werd vanochtend gewoon weer om 7:00 wakker nadat ik om 00:30 was gaan slapen. Ik voelde wel mijn hart weer toen mijn denken begon. Maar het was anders, ik voelde hem gewoon kloppen, zonder angst-gevoel erbij. Heb hem even gemeten en een hartslag van 49 in rust voor iemand die al een tijd niet aan echte sport doet is natuurlijk gewoon goed. (70 is gemm)
Denk dat ik mijn hartslag zo goed voel , gewoon omdat ik meer ben gaan voelen, meer via mijn gevoel leef. Denk dat het er net als de piep in mijn oren gewoon bijhoort. Iets waar je vanzelf aan went.

Het lijkt erop dat ik de identificatie met mijn oude pijnen/pijnlichaam dus echt heb opgegeven en heb laten oplossen. Ik voel veel meer berusting in mijn lichaam. Heb wel al wat gekke dingen meegemaakt op dit pad, ook mede door mijn hooggevoeligheid, maar dit is toch wel weer iets weirds!
Ergens zitten dus oude pijnen als een vaste energieklomp in je lichaam geborgen die je dus moet laten oplossen; of een betere omschrijving zou ik vinden: je moet ze vrij laten. Je moet die vaste energieklomp weer in beweging zetten, de dop eraf halen en vrij laten.
Want zo voelde het, alsof de energie uit de kern van mijn lichaam (midden romp, net onder de ribbenkast) kwam en naar buiten golfde.
Dat begon dus met die plop op 15-12-12 en eindigde met die intense energiegolven gisternacht.
Is toch vage shit hoe dit in mekaar zit. Het is dat ik het toch echt zelf heb meegemaakt 🙂

Maak ik me nog zorgen ? …-> ja
Voel ik nog afweermechanisme gedachten → ja
Maar er zit geen echte angst meer bij. Ik voel nog wel lichtjes wat af en toe, maar dat voelt meer als residu of echt een direct product van mijn denken en niet meer als de angst zoals die kwam uit de oude pijnen.

Waarom dan nog dat afweermechanisme ? Waarom dan nog gedachten van Valse Hoop en Primaire Angst en soort van angst (→ meer oppervlakkig) zoals ik dat nu voel is dat om me van de illusie van het ego af te houden.
Nu de oude pijnen zijn opgelost en mijn identificatie daarmee is gebroken, is de volgende logische stap om de identificatie met het ego, het denken op te lossen.

Ik voel dat daar ook een afweermechanisme omheen zit. Volgens mij werkt die hetzelfde, maar voelt het wel heel anders, omdat er geen echte angst bijzit, alleen een oppervlakkige waarschijnlijk gemaakt door het verstand. (of dat is nog gewoon residu)

Ik voel dat de identificatie met mijn ego, mijn denken gelijk veel sterker is geworden, het valt me nu ook opeens op hoe vaak ik het woordje “ik” schrijf in dit verslag. Maar dat is op zich logisch, doordat ik de identificatie met mijn oude pijnen heb opgegeven, wordt die met het ego automatisch sterker gevoeld. Moet oppassen hier niet teveel in mee te gaan.

Korte samenvatting

Als ik mijn reis naar de oude pijnen kort moet samenvatten heb ik eerst geleerd meer te kunnen voelen. Dit heb ik gedaan met mijn tijd bij de psycholoog, mbv het huiswerk uit het boek van Dr Phil. Mbv de boeken over hoogsensitiviteit waardoor ik daar beter mee in contact kwam en beter mee om kan gaan zodat ik kon leren welke gevoelens van mijzelf waren en welke van de ander. (vooral toenmalige vriendin, maar ook vrienden)
Ik deed concentratiemeditatie, maar volgens mij heeft die ook gewoon geholpen om meer in mezelf te kunnen, meer te kunnen voelen in mezelf, maar wel puur als ondersteuning en niet meer dan dat.
Door het opzetten van mijn eigen theorie over: Gevoel, Emotie, Verstand.
Gevoel = altijd goed
Emotie = nooit naar handelen (=angst)
Verstand = soms goed / soms slecht

Komt erop neer dat je je emoties moet beoordelen met je verstand of ze wel echt zijn en dat je moet leven naar je gevoel en niet naar je denken die je dingen oplegt en vooral niet handelen naar je emoties(=angst)

Katie en Ingeborg hebben me geleerd dat alle gedachten over je emoties, = oude pijnen in dit verhaal, ook een illusie zijn en je dus alleen moet voelen.
Katie heeft me geinspireerd om te doorzien dat de oude pijnen zelf ook een illusie waren en uiteindelijk slechts 1 puzzelstukje was, de angst voor de dood.
Eckhart bevestigd dit en leert me, vertelt me om de laatste stap te zetten en de identificatie op te geven en alle energie vrij te laten en op te laten lossen in het geheel.

Het is nu 3 jaar geleden dat ik met deze reis echt begon denk ik. Eerst leren HSP te zijn, me leven in de juiste richting krijgen. Later met behulp van een psycholoog. Relatie beëindigen wat heel veel energie kost om dat goed te verwerken. Leren huilen, op mijn 34ste nu 1 jaar geleden denk ik, echt voor het eerst leren huilen voor/vanuit mezelf. (ook voor uitgaan relaties)
Daarna geleerd de grootste (valse hoop) projecten af te kappen. (4daagse lopen, rondreis/vakanties, NYCMarathon lopen etc) Terwijl ik de term valse hoop nog niet kende 🙂
Had gewoon geleerd naar mijn gevoel te luisteren. Toen na de rondreis en mijn vakantiepoging naar Zwitserland ben ik eind september/begin oktober ook echt serieus aan de slag gegaan. Toen nog veel met valse hoop → ik wilde geld verdienen, sporten etc. Maar eind oktober en vooral vanaf november ben ik serieus met mijn gedachten aan de slag gegaan na het lezen van het boek van Byron Kathie. Wat resulteerde in de luchtbel van energie die spatte en zich verspreidde op 15-12-12 en eindigde, vooral door Ingeborg en als laatste duwtje Eckhart, dus op 19-01-2013.

Dus ondanks dat ik mijn psycholoog moest ontslaan omdat ze me de verkeerde kant opstuurde en alle energie van de relatie, doordat ik net zoveel met haar geluk bezig was als de mijne heeft de hele weg dus maar zo’n 2-3 jaar geduurd, waarvan de laatste 2 maanden intensief.
Gezien mijn versterkte identificatie met het ego op dit moment geef ik mezelf hiervoor een klop op de schouder.

Heb de relatie met mijn oude vrienden gebroken, met mijn vriendin, de relatie met mijn ouders aangepakt, mijn leven zelf aangepakt kwa werk en indeling/prioriteiten.
Laatste half jaar mezelf steeds meer terug getrokken, omdat me gevoel dat wilde. Geen tv meer, iig steeds minder, minder sporten, meer rust, meer schrijven etc
Het waren allemaal de beste beslissingen ooit !!!
Voelt echt als een bevrijding terwijl ik dit allemaal opschrijf !

Gisteravond gemerkt ook hoe belangrijk het was dat ik zo 2 jaar geleden echt gezond ben gaan eten. Dit pad is al zwaar genoeg, zo zwaar dat je er volgens mij (ik iig niet) geen intensieve sport bij kan doen en vereist ook veel van je lichaam. Het voelt nu toch ook echt als het reinigen van je lichaam.

Gisteravond had ik lekker knakworstjes voor mezelf gemaakt, iets wat ik vaker doe als ik wat ziekig ben, dan ga ik meestal makkelijk en ongezond eten. Maar nu voelde dat toch niet bepaald goed nadat ik het op had. Alsof het een te zware belasting was. Nou was dat gelukkig maar van korte duur, maar ik voelde het wel duidelijk. Vanochtend voelde het antwoord als dat ik nu mijn lichaam extra moet reinigen en het dus extra belangrijk is dat ik nu gezond eet. Ff helemaal niks aan troep in mijn lichaam. Nou eet ik al heel lang gezond, dus dat is een kleine moeite.
Maar bedenk me opeens dat dat ook verklaart waarom ik zoveel water drink de laatste tijd. Ik beperkte mezelf al een beetje, vond 2 liter per dag wel zat, maar dat is mijn verstand natuurlijk weer. Mijn gevoel heeft waarschijnlijk gewoon dorst omdat het dat vocht nodig heeft om alle residuen uit het lichaam af te voeren.
Klinkt heel stom en hoe kan energie, of oude pijnen nou als afval in je lichaam achterblijven, zeker als het alleen maar om energie gaat ? Maar goed, zo voelt het, en wie ben ik om na afgelopen ervaringen mijn gevoel in twijfel te brengen ? 🙂 Dus komende tijd veel water drinken en gezond eten.
Heb al een tijdje geen zweetaanvallen meer gehad snachts, zouden die nu ook over zijn ?
Of zou het desidentificatie proces met je ego ook zoiets in werking stellen ? Zal wel anders zijn ?
Maar goed, het bevestigd waarom Jezus en Boeddha ons vertelden ons lichaam als een tempel te behandelen.

Moet nu ook terugdenken aan mijn ingeving die ik al een jaar of 5 geleden had, voordat ik iets over boeddha had gelezen, voordat ik wist wat quantummechanica was, voordat ik wist wat string-theorie was, ik net in aan aanraking begon te komen met HSP. (Hoogsensitiviteit, door toenmalige vriendin)
Hoe ik voor mezelf een antwoord wilde hebben wat het was, wat er was op aarde, waarvan we het niet konden zien/begrijpen en die zorgde voor alle dingen die niet te verklaren zijn door toeval. Zoals het dingen aantrekken op je levenspad, hoe de antwoorden tot je komen als je gewoon de vraag stelt.
God had ik al afgedaan als onzin in welke vorm dan ook. Terwijl ik daar in het park liep en vroeg wat is het dan ? Dat het opeens in me opkwam””Alles is energie.”

Ik bedoel dan ook echt letterlijk “alles”, heel het universum. En hoe een paar maanden later ik ga lezen over quantemmechanica, puur uit nieuwsgierigheid en via dat in aanraking kom met de nieuwste wetenschappelijke theorie (=nog niet bewezen, alleen theoretisch) dat alles letterlijk energie is en is opgebouwd uit trillende energie-snaren. De trillingsfrequentie bepaald de eigenschappen. Hoe bizar ik het al vond dat de nieuwste wetenschap dezelfde mening had.
Hoe ik erachter kom dat oude pijnen ook gewoon aanvoelen als opgeklompte energie. Dit in combinatie met alle HSP ervaringen die ik toen en daarna heb gehad.
Vraag me op de dag van vandaag af hoe in hemelsnaam zo’n waarheid gewoon in me opkwam, zonder dat ik toen wist wat ik nu weet. Nu twijfel ik er al lang niet meer aan. Dat deed ik al niet na het zien van de wetenschappelijke String-theorie , maar door alle ervaringen hoe groot de implicaties daarvan zijn. Dus ook hoe wij zijn als mensen zijnde.

Hoe boeken met de informatie die ik nodig heb altijd op het juiste moment mij bereiken wanneer ik er klaar voor ben en niet eerder. Hoe ik voel wat waar is en wat niet waar is in alles wat ik lees. (en hoe normaal ik dat van mezelf vind dat ik dat kan voelen, maar anderen dat dus meestal niet kunnen)

Zo dat was even een bevestiging van het ego.
Had vanochtend nog eens gevoeld hoe dat bewustzijn werkt. We zijn gewend om of ons in te spannen , of om te ontspannen, zelfde primaire dingen als vlucht of vecht, typisch zwart/wit denken wat we altijd geneigd zijn te doen. Maar zoals ik al geleerd heb, is dat het leven grijs is en sporten als yoga/pilatus juist ontspannen door inspanning.

Denk dat ik nu begin te voelen daarvan bewust te zijn. (tijdens het lopen iig, ik voelde het tijdens het uitlaten van de hond) je het bereikt door je lichaam te ontspannen, van binnen (energie weg laten stromen) maar je midden wel inspannen → om te lopen ?
Dus lichte inspanning in je kern, middenrif en de rest ontspannen. Denk dat ook te merken bij meditatie. Wil daarom pilatus weer oppakken als ik weer meer energie heb.
Dit dagboek is bijna vol en deze lijkt me een mooie tijd om deze dagen om aan een nieuwe dagboek te beginnen.

Dan kan deze de kast in met de titel:
“Oplossen van Oude Pijnen” 🙂
→ hoe alles een illusie is.