13-11-2012

Het is steeds schitterend hoe dingen op mijn pad komen als ik daar om vraag. Niet materialistisch , maar antwoorden waar ik naar op zoek ben. Vanavond weer een mooi voorbeeld. Ik had een tijdje geleden jehova getuigen aan de deur. In plaats van ze weg te sturen ga ik een gesprek met ze aan, uiteraard om ze er op een beschaafde manier uit te lullen. Na dat leuke gesprek eindigen ze met de zin: “sorry meneer we gaan weer verder, wij zijn op zoek naar mensen die het leven niet begrijpen en onze richting nodig hebben 🙂 “
Zoals altijd blijf ik vele keren dat gesprek overdenken , wat ik allemaal had kunnen zeggen. Het kwam gewoon in mij op dat ik had moeten zeggen dat Jezus nooit heeft gezegd dat hij de zoon van God is, dat dat alleen door mensen geschreven is. Dat hij alleen iets heeft gezegd als in dat wij allemaal kinderen van God zijn. Heb ik deze gedachte ooit eens gelezen ? Niet dat ik weet. Ik bedacht het me gewoon, het was een soort van ingeving. Ik bedacht maar dingen, maar dit is wat me vasthield. Ik dacht dat hier namelijk makkelijk een antwoord op te vinden moest zijn, het is immers gewoon na te gaan door alle verhalen te lezen die een verslag zouden moeten zijn van wat Jezus gezegd heeft. Hier loop ik dus al een tijdje mee.

Nu lees ik iedere avond een boek en was bezig met een 3 luik , een bekende thriller. Maar halverwege deel 2 begin ik er genoeg van te hebben. Na deel 2 toch nog spannend te hebben uitgelezen, heb ik deel 2+3 die ik al had gehaald uit de bibliotheek teruggebracht. Ondertussen heb ik geleerd mijn gevoel te volgen en ging ik op het internet allemaal lijsten langs wat ik als volgende boek moest lezen. Ik had namelijk bedacht dat ik de echte klassiekers wilde lezen. Die heb ik dus ook gehaald. “Lord of the Flies” had ik gekozen. Maar mijn oog viel ook op de Da Vinci Code en iets trok me aan, aan dit boek. Ik besloot mijn gevoel te volgen en dat boek te lenen van de bibliotheek, zonder te weten waar het verhaal over gaat , zonder te weten waarom men het zo’n goed boek vind. Het blijkt dus een spannend verhaal te zijn met allemaal historische uitleg, feiten. En laat nou net 1 daarvan zijn dat Jezus pas 3 eeuwen later in een vergadering is gekozen tot “Zoon van God” met een minieme meerderheid. In die vergadering zijn vele dingen besloten en geeft het boek nog meer handvatten over alle onzin die in de bijbel staat. (gemaakt door Keizer Constatijn die het Romeinse Rijk wilde redden)
En voila, daar is het antwoord, de bevestiging die ik zocht op de ingeving die ik zelf kreeg. Die op zich logisch deductief te beredeneren is op basis van gezond verstand, maar waar ik tot nu toe nooit iemand over gehoord heb en volgens mij nooit over gelezen heb. (niet in dat ene boek van Maarten ’t Hart volgens mij) (die ging over alle tegenstrijdigheden in de Bijbel)

Zoiets overkwam me destijds ook toen ik opeens uit het niks bedacht dat alles in deze wereld energie was (en dus met elkaar verbonden), (Overtuigd als ik was dat God niet bestaat, maar toch een verklaring zocht voor gebeurtenissen in het leven die geen toeval kunnen zijn) terwijl ik nog nooit had gehoord wat string-theorie of quantum-mechanica was. Waar ik later over leerde doordat ik weer een drang kreeg om hier wat over te leren waardoor ik o.a. documentaires (The elegant Universe, Brian Green van PBS) over het universum ging kijken waarin string-theorie werd uitgelegd. Een theorie die letterlijk zegt dat alles energie is. Tussen die 2 gebeurtenissen zaten ook 1 of 2 maanden.
En dat ik besluit de marathon niet te lopen en dat die op het allerlaatste moment wordt afgelast vanwege de storm in New York.
Dat ik besloot om met festival-feestjes te stoppen voor de zomer en dat Catja (mijn ex) ook aanraadde om te doen, dat die zomer echt elk feestje verregende. (dat Catja nu veel feestjes afzegt , zelf O&N feestje omdat ze liever op wintersport gaat bv)
En de Stephan King boeken, de Donkere Toren reeks , dat ik mijn relatie met Catja kon afsluiten, tegelijk met het sluiten van het laatste (7e) boek van deze serie. De overeenkomsten tussen die boeken en mijn leven op dat moment. (het was Catja zelf die me deze reeks aanraadde 🙂 Het verhaal was een grote metafoor over mijn eigen leven op dat moment.
Luisteren naar je gevoel/ingevingen dus……