16-01-2013
Ondanks dat ik laat was gaan slapen , na een avond met onrustige gevoelens, werd ik toch weer vroeg wakker en met hartkloppingen alweer. Ook weer die angstgevoelens.
Ik weet echter al dat de gedachten achter deze angst-gevoelens een illusie zijn, dus dacht dat het weinig zin had om me te concentreren wat die gedachten precies waren die deze angsten teweeg brachten. Uiteindelijk is de kern toch weer angst voor de dood, het geen controle over het leven hebben.
Dus probeerde ik mijn lichaam te voelen en de angsten te omarmen met een “ik ben veilig” gevoel.
Dat kwam de hele tijd in golven en elke keer probeerde ik die angst weer te omarmen en een geheel te maken met mijn “ik ben veilig” gevoel. Ik dacht niet meer na over de toekomst en hoe ik dingen moet bereiken . Ik heb eten, onderdak en ben fysiek veilig, wat er verder gebeurd is niet belangrijk. “ik ben veilig”, “ik heb geen controle nodig” probeerde ik mezelf te laten voelen. Ook de gedachte , ik ben laat gaan slapen en ik moet nu weer verder slapen, liet ik gaan, het was een illusie, valse hoop afweermechanisme.
Ik probeerde de hartkloppingen ook gewoon te accepteren en niet in de valse hoop afweer te komen dat ze weg moesten gaan. Al deze golven hebben volgens mij meer dan een uur geduurd, totdat ik maar gewoon ben opgestaan.
Maar ik stond wel op met een “ik ben veilig”gevoel. Ik maakte me niet druk om het feit dat ik wat ziek ben en hoe ik de dag ging doorbrengen, dat zou ik stapje bij stapje wel zien, afhankelijk van de lichamelijke energie die ik had.
Normaal heb ik dan de neiging om een beetje tv of filmpjes of youtube te kijken, maar daar heb ik op dit moment geen zin in en dat lijkt me een goed teken. Deze ervaring opschrijven doet wat van die angsten weer naar de oppervlakte brengen, maar denk dat ik dat wel weer kan oplossen met mezelf dat “ik ben veilig”gevoel te geven, vooral t.o.v. De illusie van controle. Ik doe gewoon mijn ding in het tempo dat goed is voor mij en de uitkomst zal goed zijn. Alles is in orde.
Gister heb ik lange tijd op de bank een boek gelezen en het is jammer dat mijn bank niet heel goed zit. Ben aan het twijfelen om dat gewoon te accepteren of heel veel energie steken omdat op te lossen met een nieuwe bank. Nu ik ziek ben denk ik die energie niet te hebben en zal ik het wel gewoon accepteren. Als ik minder gespannen ben komende tijd, als de angsten minder worden, dan zal de spanning in mijn onderrug vanzelf ook wel minder worden.
(Je hebt 2 soorten gevaar: werkelijk fysiek gevaar en psychisch gevaar.
Kindbewustzijn en Volwassenbewustzijn volgens Ingeborg is volgens mij gewoon rechter- en linkerhersenhelft.)