28-12-2012

Als ik erover nadenk hoe mooi mijn leven in mekaar past en ik van alles op mijn pad tegenkom, precies wat en wanneer ik het nodig heb, dan wil ik het aan iedereen vertellen hoe mooi dat is en dat het voor iedereen geld en dus ook voor hun zo mooi kan zijn.
Ik krijg dan sterk de neiging om alles op te gaan schrijven zodat ik het kan delen met iedereen.
Punt is alleen dat iedereen zijn eigen pad moet volgen en dus geen antwoorden kan krijgen van anderen. Ik kan ze dus geen antwoorden geven. Ik kan ze alleen een voorbeeld geven hoe ik het pad heb gewandeld.
Nu ik die laatste ingeving heb gehad heb ik nu weer de behoefte om al dat werk lekker te laten vallen en gewoon het hele verhaal op te schrijven.

Die boeken lezen over de “Dan Brown boeken” ga ik toch maar niet doen. Ze lijken me niet boeiend genoeg, er zijn meer boeiende boeken te lezen.
Jammer dat mijn taal zo slecht is, want dat zou schrijven een stuk makkelijker maken. Daarnaast wil ik eigenlijk gaan schrijven in het engels.