Bizar bezoekje

27-11-2012

Gisteravond weer een bizarre avond gehad. Na overdag tot 3 keer toe gebeld te zijn door een vrouw die opvang zocht voor haar hondje en te hebben gezegd dat ik niet kon helpen, dan toch maar besloten om daar ff langs te gaan om zelf te kijken. Dacht uiteindelijk zal die hond zelfs als die bang is misschien bij mij ff beter af zijn. Toen ik daar kwam was er een leuk klein hondje die gelijk blij was mij te zien, wat het baasje erg verbaasde, dat had ze niet eerder zo gezien. Ze was duidelijk fucked up en had behoefte aan wat gezelschap. Dus leek me wel zo aardig om ff een praatje te maken. Binnen het uur kwam haar levensverhaal eruit, over hoe ze al op haar 16e op zichzelf ging wonen. Hoe ze haar vader vorig jaar aan slokdarmkanker heeft verloren en haar moeder haar de schuld geeft daarvan omdat ze als dochter voor zulke stress zorgde. De moeder is een alcoholist. Ze had zelf dit weekend drugs en drank zitten gebruiken. Ging op haar 18e naar salou waar ze de bosjes in werd gesleurd en gewurgd. Haar moeder maar 1 keer belt en het dan opgeeft en uiteindelijk in een gekkenhuis beland daar. Hoe ze meer dan een jaar anorexia heeft gehad, maar weer ging eten nadat haar halve lip verlamd was gebracht door een koortslip/herpesvirus. Dat ze ook lang goede perioden heeft gehad en zelfs verloofd is geweest , maar dat verkloot heeft door met een andere vent te zoenen (net als mijn ex) En als mooie afsluiter, kwa uiterlijk leek ze wel een beetje op mijn ex. Had haar een foto laten zien en ze vond dat ze er inderdaad wel wat van weg had.
Het was op zich best gezellig, maar als ik daar weg ben merk ik hoeveel energie zoiets van me vreet. Heb ook slecht geslapen. Na wat natuurlijke slaappillen (melatonine) en lezen ben ik pas om 3:00 in slaap gevallen, werd toen wel pas om 8:00 voor het eerst wakker en daarna nog een uur verder geslapen.

Maar echt fucked up hoe haar gedachten haar helemaal gek maken en hoe ze er waarschijnlijk nooit vanaf zal komen en grote kans dat ze een keer zelfmoord zal plegen, zeker nu ze met een schuldgevoel rondloopt dat haar vader dood is gegaan door haar, om de stress die ze haar hele leven heeft veroorzaakt.
Was voor mij ook weer een bevestiging dat ik nog niet toe ben aan nieuwe vrienden en waarschijnlijk aan een relatie geen behoefte meer zal hebben. Blijf liever zelf aankloten. Ik heb immers maar 1 verantwoordelijkheid en dat is mezelf, zo mijn gedachten transformeren dat ik hun onzin niet meer geloof en gewoon gelukkig zal zijn met de realiteit.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

twee × 3 =