22-01-2013
Het lijkt het een mooie dag te worden, dus kijk er al naar uit om met de hond in het zonnetje in de sneeuw te wandelen.
Heb gistermiddag nog een zonnebankje gepakt en voelde weer flink wat bewegen in mijn lichaam. Dus het lijkt weer flink wat te hebben opgelost, geholpen af te voeren of wat dan ook.
Heb trouwens goed geslapen vannacht, stond pas om 10:00 op terwijl ik om 0:00 ongeveer ging slapen. Hoorde wel weer de bekende geluiden sóchtends, maar deze keer deden ze me niet meer zoveel, ze maakten me niet meer wakker zoals op de oude manier, denk omdat er geen angstgevoel meer bij zit.
Moet toch maar eens op het internet gooien hoe me dat gelukt is, want geloof dat bijna iedereen oude pijnen probeert te integreren, zoals Ingeborg, ipv de identificatie los te laten. Wat op zich vreemd is, omdat Ingeborg wel duidelijk schrijft dat je je met disidentifcieren met je oude pijnen in het nu, het Volwassen Bewustzijn. Ik zie de logica er gewoon niet achter, dat ze die laatste simpele stap niet ziet. Kan idd alleen maar verzinnen dat ze niet door de weerstand heen kan prikken dat die oude pijnen geen onderdeel van je uitmaken, dat nooit hebben gedaan.
Ik moet dat ook nog doen met mijn ego, dus wat dat betreft…
Het ego is ook een afweermechanisme voor de angst voor de dood , of juist het afweermechanisme voor de angst voor de dood, de illusie van controle. Want (het afweermechanisme voor) de oude pijnen zelf, zijn niet de angst voor de dood zelf. Het zijn alleen de oude pijnen die uit die angst voor komen en zich daar dus ophopen. Het is de angst voor de dood die het afweermechanisme triggeren en zorgen voor oude pijnen die weer een afweermechanisme triggeren etc etc. (vicieuze cirkel)
Moet dus in theorie opletten dat ik geen nieuwe aanmaak, maar ik heb niet meer de illusie dat ik liefde nodig heb, dus dat moet wel goed zitten. Heb geen psychische angst gevoelens dus zullen er wel ook geen nieuwe worden aangemaakt.
Het is heel apart om dat afweermechanisme nu nog steeds te voelen (beschermen ego) , maar dus zonder dat angst gevoel. Op zich moet het proces daardoor makkelijker door te zetten zijn, maar goed dat merken we vanzelf wel.
Bedenk me ook dat je oude pijnen vrijlaten misschien een betere term is als loslaten, of is het eigenlijk hetzelfde ?
Misschien is het toch wel loslaten, de laatste stap is nml je identificatie met je oude pijnen loslaten.
Het is energie wat je vast houd, dus als je het loslaat, stroomt het vanuit zichzelf weer het universum in. Het gebeurde in mijn slaap, dus deed dat niet bewust op dat moment.
Maar het ego is dus ook, of misschien wel hetzelfde afweermechanisme. Het is natuurlijk hetzelfde, het houd je gewoon weg bij de “angst voor de dood” en alle opgekropte oude pijnen die daar uit zijn voortgekomen.
Ik heb nu alleen de oude pijnen opgelost, losgelaten, maar dus nog niet de angst voor de dood.
Maar ik voel geen (psychische) angst meer, dus dat is vreemd.
Heb even Eckhart erbij gepakt, hij zegt als je de identificatie heb opgegeven, dan zal je het ook niet meer voeden. Maar verder kan ik er geen antwoord op vinden, wat op zich niet gek is omdat hij ze allebei tegelijk losliet. Vraag me af of hij dan weet dat je het 1 voor 1 kan doen.
Kan er voorlopig geen antwoord op bedenken. Misschien alleen dat de weerstand nu alleen nog in mijn denken zit/gedachten en niet meer in mijn lichaam/gevoel (=emotie).
16:00
Heb net met de hond gewandeld en ook nagedacht of geprobeerd te voelen of er nu nog angst is. Maar alhoewel de kern van het ego “angst voor de dood” is , nu mijn oude pijnen zijn opgeruimd voelt het niet meer als angst, het voelt gewoon als weerstand.
Tijdens het wandelen ook weer meditatie geprobeerd en dat is best moeilijk, je moet helemaal in je lichaam zitten en dus proberen alles zo bewust mogelijk te doen. Anders dan zittende meditatie, moet je hier op veel meer zaken tegelijk concentreren en dat is veel moeilijker, maar voelt wel goed aan. Heb nu ook minder last van de herrie, bv van de kettingzagen waarmee ze in het park aan het werk waren, of de grote houtversnipperaar. Het voelt beter omdat ik “veilig” in mijn lichaam zit , denk meer aanwezig.
Heb ook besloten me niet meer druk te maken om deze angst-issue op te lossen, te verklaren. Dat is nml weer het “waarom” van het denken en dus een afweersysteem. Het gaat erom wat ik voel en weet dat het “angst voor de dood” is wat er aan de kern ligt. Dat ik geen echte angst meer voel, maar alleen een weerstand maakt verder niet uit.
Niet alles is te verklaren of uit te leggen.
PS het dagboek loopt nog vele jaren door na deze gebeurtenis en is te lezen op:
https://www.hetgeheimvanverlichtzijn.org/